Menig ex-dienstplichtig militair is opgelucht voor het laatst de kazernepoort uitgestapt, maar vraagt zich later toch af wat er van “zijn” kazerne geworden is. Je oude kazerne nu geeft voor een groeiend aantal voormalige landmachtkazernes, en enkele van de luchtmacht, antwoord op die vraag. Alle besproken kazernes, op een uitzondering na afgestoten na de Koude Oorlog, hebben een fotogalerij die recente foto’s bevat zoveel mogelijk op volgorde van een wandeling over of om het kazerneterrein. Van iedere kazerne worden de huidige toestand, de eventuele plannen voor de nabije toekomst en de geschiedenis beschreven. Tevens is er een kleine biografie van de naamgever opgenomen en bevatten sommige kazernes onder de knop archief een link naar een historische fotogalerij. In Achtergronden worden de periodes die aanleiding gaven tot de bouw en afstoting beschreven. Tenslotte wordt er op de architectuurpagina's dieper ingegaan op kazernebouw en de toegepaste bouwstijlen. Ook is er een artikel opgenomen over de mogelijkheden en moeilijkheden om afgestoten kazernes een nieuwe bestemming te geven. |
(advertentie) Handboek voor de dienstplichtig soldaat b.d
Je kreeg hem van de landmacht op je eerste dag in dienst: het Handboek voor de soldaat. Vol met zaken waarvan het leger vond dat je die beslist moest weten. Zestien jaar na het afzwaaien van de laatste dienstplichtigen keerden Michiel Hegener (79-5) en Frank Oosterboer (78-3) het om. Niet de landmacht schreef het nieuwe handboek, maar twee oud-soldaten!
(advertentie)
Kazernebouw in de Nederlanden, zowel noord als zuid, kende een vliegende start met het uitbreken van de Tachtigjarige Oorlog. Overal in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden werden in de vele vestingsteden en schansen barakkenblokken opgetrokken: in hout of steen, eenlaags of tweelaags en vaak met de ruggen tegen elkaar. Twee eeuwen lang zou een dergelijke vorm van huisvesting voor militairen de meest gebruikelijke zijn.
(advertentie)
Begin jaren zestig nam de landmacht in alle stilte twee zwaar beveiligde magazijncomplexen in gebruik die als sites werden aangeduid. Hier werden, hoewel bevestigd noch ontkend, de tactische kernwapens opgeslagen die de Nederlandse artillerie zou verschieten als een inval door de Sovjet-Unie en haar bondgenoten niet met conventionele wapens gestopt kon worden. Het beheer van deze kernwapens viel onder de verantwoordelijkheid van kleine detache-menten van het Amerikaanse leger. De directe verantwoordelijkheid voor de beveiliging was een taak van eenheden van de Koninklijke Landmacht. |
